اینجـا زَمـیـטּ اَست رَسم آدمـہـایَش عـجـیبـ اَست اینجـا گـُم کـہ بشـَوے بـہ جـاے اینکہ دُنبالَــت بگـَردند فَراموشَت مـے ڪننـدعاشِق کہ بشـَوے بـہ جـاے اینکـہ دَرڪَت کـنند ، مُتهمَت مـے ڪنند فَرهنگـ لُغتـ اینجـا چیزے اَز عِشق وَ اِحساس وَ غـرور سَرش نمـے شَود زیاد کہ خوبـ باشے ، زیادے مےشَوے زیاد کہ دَم دَستـ باشے ، تڪرارے مے شَوے زیاد کہ بخَندے ، بَـرچَسبـ دیـ ـوانگـے مـے خورے وَ زیاد کہ اَشکـ بریزے ... عاشقـــــ ــ ــــے ! ایـטּ جا باید فــَقـط بَراے دیگران نَفس بکـشے...

وقتی که تــــــــو نیستی انگار همه نیستن..

نه اینکه نیستن,هستن..

ولی....

مثل تـــــــــو نیستن...

بهحـرمـترفـاقـتهیسسس...

عشقمتوبغلرفیقــــــــــم

خوابشبرده

                                   عجبــــ وفـــایـــی دآرد این دلتنگــــی…!
تنهـــــاش که میـــذآریـــی میــری تو جمـــع و کلّی میگـــی و میخنــــدی…
بعد کـــه از همه جـــدآ شدی از کـُنـــج تآریکـــی میآد بیرون
می ایستـــه بغـــل دستــتــــ …
دســتـــ گرمشـــو میذاره رو شونتــــ
بر میگـــرده در گوشــتـــ میگـــه:
خـــوبــی رفیـــق؟؟!!
بـــآزم خودمـــم و خـــودتــــ …

براے شنيـבלּ صـבايے ڪه בوستش مے בارے
هميـטּ لـפـظـﮧ هم بسيار בير استافسوس פֿـواهے פֿـورבزمانے ڪـﮧ از آלּ سوے سيم ها ڪسے بے اפـساس مے گويـבبرقرارے ارتباط با مشترڪ مورב نظر مقـבور نمے باشـב ...

ﻗﻬﻮﻩ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻓﻨﺠﺎﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ

ﭼﺎﯼ ﺭﺍ ﻧﻮﺷﯿﺪ ﻭ ﻟﯿﻮﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ

ﻋﺎﺷﻘﺶ ﺑﻮﺩﻡ، ﺩﻝ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ

ﺍﻭ ﻧﻤﮏ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﻧﻤﮑﺪﺍﻥ ﺭﺍ ﺷﮑﺴﺖ

ﺣﺎﻝ، ﺍﻭ ﻫﺴﺖ ﻻﯾﻖِ ﺁﻧﭽﻪ ﮐﻪ ﻫﺴﺖ

ﻻﯾﻖِ ﺑﻮﺩﻥ ﺑﺎ ﺁﺩﻣﻬﺎﯼ ﭘَﺴﺖ

ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺴﺖ ﺍﺯ ﻣِﯽ ﻭ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﺑﺪﺳﺖ

ﺯﯾﺮﺳﯿﮕﺎﺭﯾﻢ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟!

ﯾﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ، ﻟﻌﻨﺘﯽ ﺁﻧﺮﺍ ﺷﮑﺴﺖ!

ﭘُﺮ ﺯِ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﻗﺎﺏ ﻋﮑﺲ.. ﺭﺍﺳﺘﯽ

ﻋﮑﺴﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﯾﺎﺩﺕ ﻫﺴﺖ؟؟

ﺍﯾﻦ ﯾﮑﯽ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﮑﺴﺖ . . .